قَالَ يَا ابْنَ أُمَّ لَا تَأْخُذْ بِلِحْيَتِي وَلَا بِرَأْسِي إِنِّي خَشِيتُ أَن تَقُولَ فَرَّقْتَ بَيْنَ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَلَمْ تَرْقُبْ قَوْلِي
kâle
dedi
yebneumme (ya ibne umme)
ey annemin oğlu
lâ te'huz
tutma
bi lıhyetî
sakalımı
ve lâ bi re'sî
ve başımı yapma
in-nî haşîtu
gerçekten ben korktum, endişe ettim
en tekûle
senin söylemen (demen)
ferrak-te
sen ayrılık çıkardın
beyne benî isrâîle
İsrailoğulları arasında
ve lem terkub
ve murakabe etmedin, gözetmedin
kavlî
benim sözüm